Jerzy Dudek

---

Kariera piłkarska

Concordia Knurów

Jerzy Dudek rozpoczął swoją przygodę z piłką nożną w 1985 roku, dołączając do drużyny trampkarzy Górnika Knurów, gdzie trenował pod okiem Witolda Słabkowskiego. W swoim debiutanckim sezonie zagrał 12 meczów na pozycji lewego obrońcy. Jego pierwszy występ w drużynie juniorów Górnika miał miejsce w 1989 roku, kiedy to zmierzył się z GKS Tychy.

W 1991 roku Dudek znalazł się w składzie pierwszego zespołu, grającego w III lidze. Zadebiutował w nowo nazwanej drużynie – Concordia Knurów – 10 kwietnia 1992, mając okazję zmierzyć się z Carbo Gliwice. W sumie w barwach Concordii rozegrał 115 spotkań, po czym ostatni mecz zagrał przeciwko Olimpii Piekary Śląskie w listopadzie 1995 roku.

Sokół Tychy

Wiosną 1996 roku, dzięki trenerowi Bogusławowi Kaczmarkowi, przystąpił do Sokoła Tychy, mającego swoje miejsce w ekstraklasie. 16 marca 1996 roku zagrał swoje pierwsze spotkanie w ekstraklasie, które zakończyło się porażką 0:2 z Legią Warszawa. Po rozegraniu 15 meczów ligowych Dudek opuścił klub.

Feyenoord Rotterdam

19 lipca 1996 roku związał się profesjonalnym kontraktem z holenderskim Feyenoordem, grającym w eredivisie. W sezonie 1996/1997 był bramkarzem rezerwowym, trenując obok Ed’a de Goey’a, głównego bramkarza drużyny. Po jego transferze do Chelsea Dudek stał się zawodnikiem wyjściowym klubu, debiutując 13 sierpnia 1997 roku w zwycięskim meczu Ligi Mistrzów z fińskim Jazz Pori (6:2). Po ośmiu dniach zagrał również w pierwszym meczu holenderskiej ekstraklasy, gdzie jego drużyna pokonała MVV Maastricht 3:0.

W maju 1998 roku, przedłużył umowę z klubem aż do 2003 roku. W sezonie 1998/1999 Feyenoord zapewnił sobie mistrzostwo Holandii, a Dudek otrzymał tytuł najlepszego bramkarza ligi przyznawany przez związek piłkarzy zawodowych. W kolejnym sezonie, 1999/2000, drużyna zajęła trzecie miejsce w lidze oraz zdobyła Superpuchar Holandii, pokonując Ajax 3:2. Dudek zdobył kolejne trofea i tytuły, w tym odznaczenia od tygodnika „Piłka Nożna” oraz PZPN.

Jego wyróżniająca się forma przyciągnęła uwagę znanych europejskich drużyn, takich jak FC Barcelona, Real Madryt, Arsenal czy Manchester United. Ostatecznie, w sierpniu 2001 roku, po rozegraniu 139 meczów ligowych, Dudek przeprowadził się do Liverpoolu, jednego z największych klubów Premier League.

Liverpool

Kontrakt z Liverpool FC został podpisany w Warszawie i zapewniał mu pracę przez pięć lat. Debiut w Premier League miał miejsce 8 września 2001 roku, w spotkaniu zakończonym wynikiem 1:3 na niekorzyść jego drużyny przeciwko Aston Villi. W swoim pierwszym sezonie zagrał 35 meczów ligowych, co pomogło zespołowi zdobyć wicemistrzostwo Anglii. W 2002 roku Dudek otrzymał nominację do tytułu najlepszego bramkarza Europy przyznawanego przez UEFA, jednak wygrał Niemiec Oliver Kahn, a on ponownie zdobył tytuł najlepszego polskiego zawodnika.

W sezonie 2002/2003 Dudek zagrał w meczu o Tarczę Wspólnoty, ale jego zespół przegrał 0:1 z Arsenalem. Mimo potknięcia w grudniu 2002 roku, które przyniosło mu utratę pozycji podstawowego bramkarza, Dudek powrócił do gry w marcu 2003, pomagając Liverpoolowi wygrać Puchar Ligi pokonując Manchester United 2:0, a w tym meczu został wybrany graczem meczu.

Pod koniec sezonu 2004/2005 Dudek odegrał kluczową rolę w finale Ligi Mistrzów, gdzie Liverpool pokonał A.C. Milan po rzutach karnych, a jego interwencje stały się legendarne. Został również nominowany do nagrody UEFA dla najlepszego bramkarza, jednak ostatecznie przegrał z Petrą Čech’em. Po zakończeniu 2005 roku, z powodu kontuzji, Dudek stał się rezerwowym, a trener Benítez wprowadził Josého Reinę. Po sezonie 2006/2007 Dudek rozstał się z Liverpool, kończąc swoją przygodę z klubem po 127 występach.

Real Madryt

Następnie przeszedł na zasadzie wolnego transferu do hiszpańskiego Realu Madryt, z którym podpisał dwuletni kontrakt, zostając zmiennikiem Ikera Casillasa. W sezonie 2007/2008 zdobył mistrzostwo Hiszpanii, jednak wykorzystał jedynie jedno spotkanie w lidze. W grudniu 2010 roku doznał kontuzji podczas meczu Ligi Mistrzów i przeszedł rekonwalescencję. W 2011 roku zdobył z Realem Puchar Króla oraz pozostawił drużynę, rozgrywając swoje ostatnie spotkanie 21 maja 2011 przeciwko UD Almeríi. Pożegnany przez kibiców oraz kolegów z drużyny, Dudek odebrał statuetkę oraz koszulkę z autografami zawodników. Wkrótce po tym wydarzeniu, piłkarz postanowił zakończyć swoją karierę zawodniczą.

Kariera reprezentacyjna

Jerzy Dudek, utalentowany bramkarz, miał zaszczyt rozegrać dwa mecze w młodzieżowej reprezentacji Polski. Jego debiut miał miejsce 20 czerwca 1996 roku w towarzyskim spotkaniu, w którym Polska przegrała 0:2 z reprezentacją Argentyny.

W czerwcu tego samego roku, będąc zawodnikiem Sokoła Tychy, Dudek uzyskał swoje pierwsze powołanie do seniorskiej kadry narodowej. Kadrę prowadził selekcjoner Antoni Piechniczek, a Jerzy miał okazję obserwować mecz towarzyski z Rosją z ławki rezerwowych. Jego debiut w podstawowym składzie miał miejsce 25 lutego 1998 roku w Ramat Ganie, gdzie Polska zmierzyła się z reprezentacją Izraela, kończąc spotkanie porażką 0:2 po tym, jak Dudek zastąpił Adama Matyska w przerwie.

Warto wspomnieć, że pod kierownictwem Janusza Wójcika, bramkarz zagrał jeszcze w jednym meczu – 18 sierpnia 1999 roku w Warszawie, gdzie Polska przegrała 1:2 z Hiszpanią. Po objęciu w 1999 roku stanowiska przez Jerzego Engela, Dudek stał się kluczowym bramkarzem reprezentacji, biorąc udział w eliminacjach mistrzostw świata 2002. W tych eliminacjach Dudek zagrał wszystkie 10 meczów, w tym dziewięć pełnych. Wspólnie z drużyną awansowali na mundial, który odbył się w Korei Południowej i Japonii.

Podczas turnieju, Polacy rozegrali kilka meczów, w tym przegrali 0:2 z Koreą Południową i Portugalią, oraz zdołali wygrać 3:1 z reprezentacją Stanów Zjednoczonych. Jerzy wystąpił w dwu pierwszych spotkaniach, gdzie puścił łącznie sześć bramek, a w meczu z USA bramkę chronił Radosław Majdan.

W eliminacjach do Mistrzostw Świata 2006, Dudek pojawił się w siedmiu meczach, ale na sam koniec eliminacji, z powodu kontuzji, zagrał Artur Boruc. Niespodziewanie, selekcjoner Paweł Janas nie powołał Dudka na turniej, co wywołało protesty fanów, które miały miejsce podczas meczu towarzyskiego z Kolumbią, gdy kibice zaczęli skandować jego nazwisko.

Warto zaznaczyć, że 16 listopada 2005 roku, w meczu towarzyskim z reprezentacją Estonii, Dudek po raz pierwszy prowadził drużynę jako kapitan. Po Mistrzostwach Świata, pod wodzą Leo Beenhakkera, zagrał w dwóch spotkaniach – z Danią oraz Finlandią. Następną okazję miał 14 października 2009 roku, gdzie reprezentacja Polski w Chorzowie uległa Słowacji 0:1, pod wodzą tymczasowego selekcjonera Stefana Majewskiego.

20 lutego 2013 roku, prezes PZPN Zbigniew Boniek oraz trener Waldemar Fornalik podjęli decyzję o zorganizowaniu pożegnalnego meczu dla Dudka. 4 czerwca 2013 roku na stadionie MKS Cracovii rozegrał swój ostatni mecz, w którym Polska pokonała Liechtenstein 2:0. Dudek zagrał z numerem „60” na koszulce i był kapitanem drużyny, grając do 34. minuty, kiedy to został zastąpiony przez Artura Boruca. Tym samym Jerzy zakończył swoją karierę w reprezentacji z 60 meczami na koncie, jednocześnie stając się najstarszym reprezentantem Polski w historii, bijąc rekord Władysława Szczepaniaka, który miał 37 lat, gdy rozgrywał swój ostatni mecz.

Kariera medialna

Jerzy Dudek, jako postać znana nie tylko z boisk piłkarskich, dzieli się swoją wiedzą i doświadczeniami poprzez literaturę. Razem z Dariuszem Kurowskim stworzył dwie biografie: Uwierzyć w siebie. Do przerwy 0:3 w 2005 roku oraz NieREALna kariera w 2015 roku. Dodatkowo, w 2012 roku, wspólnie z psychologiem sportowym Pawłem Habratem, opublikował książkę Pod presją. Jak wytrzymałość psychiczna pomaga zwyciężać. Warto również wspomnieć o książce Piotra Skorupy pt. Jerzy Dudek. Wybitny z Knurowa, która ukazała się w 2013 roku.

Rok 2005 był przełomowy, ponieważ wtedy Dudek zadebiutował jako telewizyjny komentator piłkarski. Jego debiut na ekranie miał miejsce podczas relacji z meczu Liverpool – CSKA Moskwa, emitowanego przez TVP. Po zakończeniu kariery sportowej, rozpoczął nowy rozdział jako ekspert i komentator piłki nożnej, głównie związany z TVP Sport, ale także występował w programach sportowych Polsatu oraz Eurosporcie, gdzie komentował wiele istotnych meczów.

W 2011 roku Dudek pełnił rolę ambasadora kampanii reklamowej „Teraz golf”, która była organizowana przez Polski Związek Golfa. Tego samego roku rozpoczął współpracę z firmą Castrol, promując piłkę nożną i medialnie wspierając Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2012, dla których Castrol był oficjalnym sponsorem. Jako osoba znacząca w świecie sportu, pełnił także rolę oficjalnego „przyjaciela Euro 2012” oraz był ambasadorem finału Ligi Europy UEFA w sezonie 2014/2015, który miał miejsce w Warszawie.

Pomimo licznych propozycji, w 2012 oraz 2014 roku Dudek dwukrotnie odrzucił zaproszenie do udziału w programie Dancing with the Stars. Jego talent pisarski znalazł także swoje miejsce w mediach. Od 2014 roku, w każdy poniedziałek, w Przeglądzie Sportowym można przeczytać jego felietony.

Filmografia

Filmowe występy Jerzego Dudka ukazują jego różnorodne talenty oraz zaangażowanie w świat rozrywki. Poniżej przedstawiamy jego osiągnięcia w tej dziedzinie:

• 2013: Piąty Stadion – on sam (odc. 77),
• 2017: Porady na zdrady – mężczyzna grający w golfa z Rafałem,
• 2017: Barwy szczęścia – on sam (odc. 1616, 1634-1635 i 1645),
• 2017: Szkoła – on sam (odc. 500).

Odznaczenia i wyróżnienia

Jerzy Dudek, uznawany za jednego z najlepszych polskich bramkarzy, zdobył szereg prestiżowych nagród na przestrzeni swojej kariery. W 2000 roku został zwycięzcą Plebiscytu „Piłki Nożnej”, który wyłonił najlepszego piłkarza. Już rok później, w 2001, otrzymał Piłkarskiego Oskara, prestiżową nagrodę przyznawaną przez PZPN oraz Canal Plus.

Dominował również w plebiscycie redakcji „Sportu”, gdzie został doceniony jako najlepszy polski zawodnik dwukrotnie, w latach 2000 i 2001. W dalszej części swojej kariery, w 2006 roku, zajął 8. miejsce w Plebiscycie Przeglądu Sportowego na 10 Najlepszych Sportowców Polski.

W marcu 2012 roku wyróżniono go nagrodą Solidarni w Sporcie, co podkreśla jego zaangażowanie w działalność na rzecz sportu i wspieranie innych.

Dodatkowo, uchwałą Rady Miasta Knurowa z dnia 6 czerwca 2005, Dudek jako pierwszy otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Knurowa, co jest wyjątkowym wyróżnieniem w jego rodzinnej miejscowości.

W dniu 1 czerwca 2013 roku, został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi za swoje imponujące osiągnięcia sportowe oraz aktywność na rzecz rozwoju i popularyzacji sportu w Polsce. Natomiast w 2022 roku wyróżnił się Medalem Świętego Brata Alberta za wsparcie dla osób niepełnosprawnych, co świadczy o jego empatii i zaangażowaniu w kwestie społeczne.

Życie prywatne

Jerzy Dudek, urodzony w Rybniku, jest dzieckiem Renaty i Andrzeja Dudków. Wczesne lata życia spędził w Szczygłowicach, będących jedną z dzielnic Knurowa. W rodzinie Dudków wychował się z dwoma młodszymi braćmi, Dariuszem, urodzonym w 1975 roku, oraz Piotrem, który przyszedł na świat w 1984 roku. Warto dodać, że jego rodzina związana była z górnictwem, a on sam uczęszczał do Technikum Górniczego.

Obecnie, 15 czerwca 1996 roku, związał się małżeństwem z Mirellą Litwin, z którą doczekał się trójki dzieci: syna Aleksandra (ur. 1996) oraz córek, Wiktorii i Natalii, obie urodzone w 2006 roku. Obecnie mieszka w Krakowie, gdzie rozwija swoje pasje.

Poza sportem, Jerzy amatorsko gra w golfa, a także bierze udział w wyścigach samochodowych jako licencjonowany kierowca wyścigowy. W 2005 roku założył fundację pod nazwą „Dobry Start – sport przyszłością”, której celem jest budowa boisk piłkarskich dedykowanych dzieciom z małych miejscowości oraz wsi.

W styczniu 2013 roku, otworzył Akademię Sportu Progres Jerzego Dudka, która działa przy Centrum Rozwoju Com-Com Zone Nowa Huta w Krakowie. Dudek aktywnie angażował się również w życie polityczne; został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w 2010 roku oraz w 2015 roku.

Warto podkreślić, że Jerzy Dudek miał także zaszczyt być ambasadorem Światowych Dni Młodzieży, które odbyły się w Krakowie w 2016 roku.

Statystyki

Klubowe

Statystyki klubowe Jerzego Dudka obrazują jego rozwój na różnych szczeblach rozgrywek, poczynając od Concordii Knurow, gdzie rozpoczął swoją karierę, aż po znaczące osiągnięcia w polskich oraz europejskich ligach.

Zespół	Sezon	Klasa rozgrywkowa	Liga		Puchar		Rozgrywki europejskie		Suma
			Występy	Bramki	Występy	Bramki	Występy	Bramki	Występy	Bramki
Concordia Knurów	1991/1992	IV liga	3	0	–		–		3	0
	1992/1993		28						28
	1993/1994		34						34
	1994/1995		33						33
	1995/1996		17						17
	Suma		115	0	–		–		115	0
Sokół Tychy	1995/1996	I liga	15	0	–		–		15	0
	Suma		15	0	–		–		15	0
Feyenoord	1996/1997	Eredivisie	0	0	–		0	0	0	0
	1997/1998		34				8		42
	1998/1999		34				2		36
	1999/2000		34				12		46
	2000/2001		34				8		42
	2001/2002		3				0		3
	Suma		139	0	–		30	0	169	0
Liverpool	2001/2002	Premier League	35	0	2	0	12	0	49	0
	2002/2003		30		4		11		45
	2003/2004		30		4		4		38
	2004/2005		24		7		10		41
	2005/2006		6		0		0		6
	2006/2007		2		3		1		6
	Suma		127	0	20	0	38	0	185	0
Real Madryt	2007/2008	Primera División	1	0	4	0	0	0	5	0
	2008/2009		0		2		1		3
	2009/2010		0		2		0		2
	2010/2011		1		0		1		2
	Suma		2	0	8	0	2	0	12	0
Łącznie w karierze			283	0	28	0	70	0	381	0

Powyższa tabela przedstawia zestawienie występów i osiągnięć Dudka w klubach, w których grał w poszczególnych sezonach.

Reprezentacyjne

Jerzy Dudek reprezentował Polskę zarówno w drużynach młodzieżowych, jak i w seniorskiej kadrze narodowej. Wyniki jego działalności w reprezentacji podkreślają jego talent oraz wkład w rozwój polskiej piłki nożnej.

Reprezentacja	Rok	Mecze	Bramki
Polska U-21
	1996	2	0
Łącznie		2	0
Polska
	1998	1	0
	1999	1
	2000	7
	2001	10
	2002	6
	2003	11
	2004	11
	2005	6
	2006	5
	2007	0
	2008
	2009	1
	2010	0
	2011
	2012
	2013	1
Łącznie		60	0

W tabeli zestawiono wszystkie mecze, które Dudek rozegrał w reprezentacji, a także liczby zdobytych bramek, co świadczy o jego wkładzie w zespół.

Reprezentacyjne występy Polski
Lp.	Data	Miejsce	Przeciwnik	Wynik	Czas gry	Mecz
1.	25.02.1998	Ramat Gan	Izrael	2:0	od 46′	Mecz towarzyski
2.	18.08.1999	Warszawa	Hiszpania	1:2	od 53′
3.	23.02.2000	St. Denis	Francja	1:0	90′
4.	29.03.2000	Debreczyn	Węgry	0:0	90′
5.	4.06.2000	Lozanna	Holandia	3:1	90′
6.	16.08.2000	Bukareszt	Rumunia	1:1	90′
7.	2.09.2000	Kijów	Ukraina	3:1	90′	El. Mundialu 2002
8.	7.10.2000	Łódź	Białoruś	3:1	90′
9.	11.10.2000	Warszawa	Walia	0:0	90′
10.	28.02.2001	Larnaka	Szwajcaria	4:0	do 46′	Mecz towarzyski
11.	24.03.2001	Oslo	Norwegia	3:2	od 66′	El. Mundialu 2002
12.	28.03.2001	Warszawa	Armenia	4:0	90′
13.	25.04.2001	Bydgoszcz	Szkocja	1:1	90′	Mecz towarzyski
14.	2.06.2001	Cardiff	Walia	2:1	90′	El. Mundialu 2002
15.	6.06.2001	Erywań	Armenia	1:1	90′
16.	15.08.2001	Reykjavík	Islandia	1:1	90′	Mecz towarzyski
17.	1.09.2001	Chorzów	Norwegia	3:0	90′	El. Mundialu 2002
18.	5.09.2001	Mińsk	Białoruś	1:4	90′
19.	6.10.2001	Chorzów	Ukraina	1:1	90′
20.	27.03.2002	Łódź	Japonia	0:2	do 46′	Mecz towarzyski
21.	17.04.2002	Bydgoszcz	Rumunia	1:2	90′
22.	4.06.2002	Pusan	Korea Południowa	0:2	90′	Mundial 2002
23.	10.06.2002	Jeonju	Portugalia	0:4	90′
24.	12.10.2002	Warszawa	Łotwa	0:1	90′	El. Euro 2004
25.	20.11.2002	Kopenhaga	Dania	0:2	90′	Mecz towarzyski
26.	12.02.2003	Split	Chorwacja	0:0	90′
27.	29.03.2003	Chorzów	Węgry	0:0	90′	El. Euro 2004
28.	2.04.2003	Ostrowiec Św.	San Marino	5:0	90′
29.	6.06.2003	Poznań	Kazachstan	3:0	90′	Mecz towarzyski
30.	11.06.2003	Solna	Szwecja	0:3	90′	El. Euro 2004
31.	28.08.2003	Tallinn	Estonia	1:2	90′	Mecz towarzyski
32.	6.09.2003	Ryga	Łotwa	2:0	90′	El. Euro 2004
33.	10.09.2003	Chorzów	Szwecja	0:2	90′
34.	11.10.2003	Budapeszt	Węgry	2:1	90′
35.	12.11.2003	Warszawa	Włochy	3:1	90′	Mecz towarzyski
36.	16.11.2003	Płock	Serbia	4:3	do 46′
37.	18.02.2004	San Fernando	Słowenia	2:0	90′
38.	31.03.2004	Płock	Stany Zjednoczone	0:1	90′
39.	28.04.2004	Bydgoszcz	Irlandia	0:0	do 61′
40.	29.05.2004	Szczecin	Grecja	1:0	90′
41.	5.06.2004	Solna	Szwecja	1:3	90′
42.	18.08.2004	Poznań	Dania	1:5	do 46′
43.	4.09.2004	Belfast	Irlandia Północna	3:0	90′	El. Mundialu 2006
44.	8.09.2004	Chorzów	Anglia	1:2	90′
45.	13.10.2004	Wiedeń	Austria	3:1	90′
46.	13.10.2004	Cardiff	Walia	3:2	90′
47.	17.11.2004	St. Denis	Francja	0:0	90′	Mecz towarzyski
48.	9.02.2005	Grodzisk Wlkp.	Białoruś	1:3	do 46′
49.	26.03.2005	Warszawa	Azerbejdżan	8:0	90′	El. Mundialu 2006
50.	30.03.2005	Warszawa	Irlandia Północna	1:0	90′
51.	4.06.2005	Baku	Azerbejdżan	3:0	90′
52.	13.11.2005	Barcelona	Ekwador	3:0	od 64′	Mecz towarzyski
53.	16.11.2005	Ostrowiec Św.	Estonia	3:1	do 46′
54.	1.03.2006	Kaiserslautern	Stany Zjednoczone	0:1	do 46′
55.	28.03.2006	Rijad	Arabia Saudyjska	2:1	do 85′
56.	2.05.2006	Bełchatów	Litwa	0:1	do 83′
57.	16.08.2006	Odense	Dania	0:2	90′
58.	2.09.2006	Bydgoszcz	Finlandia	1:3	90′	El. Euro 2008
59.	14.10.2009	Chorzów	Słowacja	0:1	90′	El. Mundialu 2010
60.	4.06.2013	Kraków	Liechtenstein	2:0	do 34′	Mecz towarzyski

Statystyki występów reprezentacyjnych szczegółowo dokumentują każde z jego pojawień się na boisku, podkreślając różnorodność przeciwników oraz znaczenie tych meczów dla kariera Dudka.

Sukcesy

Feyenoord Rotterdam

W zespole Feyenoord Rotterdam Jerzy Dudek odniósł swoje pierwsze znaczące sukcesy. W sezonie 1998/1999 zdobył mistrzostwo Holandii, co stanowiło dużą nobilitację dla bramkarza. Ponadto, w 1999 roku zespół wywalczył Superpuchar Holandii, zwiększając zasób trofeów w dorobku Dudka.

Liverpool

Przenosząc się do Liverpoolu, Polak zyskał jeszcze większą renomę. W sezonie 2005/2006 zdobył puchar Anglii, będąc kluczowym ogniwem drużyny. Rok 2003 przyniósł mu puchar ligi angielskiej, a w 2006 roku, jako ważny zawodnik, przyczynił się do zdobycia tarczy Wspólnoty. Najbardziej pamiętnym osiągnięciem pozostaje jednak triumf w lidze mistrzów UEFA w 2005 roku, który przeszedł do historii klubu. W tym samym roku Jerzy Dudek dołączył również do grona zwycięzców superpucharu Europy UEFA.

Real Madryt

Po sukcesach w Anglii, Dudek przeniósł się do Realu Madryt. W sezonie 2007/2008 zespół ten zdobył mistrzostwo Hiszpanii, ale to nie koniec jego osiągnięć w stolicy. W 2010 roku zrealizował swój kolejny cel, zdobywając puchar Króla, a w 2008 roku zespół wygrał również superpuchar Hiszpanii.

Indywidualne

W trakcie swojej kariery Jerzy Dudek został uhonorowany licznymi nagrodami indywidualnymi. W latach 1998/1999 oraz 1999/2000 otrzymał tytuł najlepszego bramkarza Eredivisie, prezentując świetną formę. Dodatkowo, w sezonie 1999/2000 zdobył wyróżnienie najlepszego zawodnika Eredivisie. W 2000 roku zdobył także tytuł piłkarza roku według redakcji „Piłka Nożna” oraz sportu w latach 2000 i 2001. W 2003 roku do jego kolekcji dołączyło trofeum Alana Hardakera, co dodatkowo potwierdziło klasę jego umiejętności.

---

Oceń: Jerzy Dudek

---