Rynek w Rybniku to miejsce o bogatej historii, które powstało podczas lokacji miasta w XIII i XIV wieku, w miejscu, gdzie niegdyś znajdował się staw. Przez niemal całe XVIII stulecie ten obszar był zabudowany domami drewnianymi, a murowane budynki zaczęły się pojawiać dopiero pod koniec XVIII wieku, głównie po tym, jak rząd pruski nabył państwo rybnickie w 1788 roku.
Jak informuje F. Idzikowski w swojej kronice z 1861 roku, do tego czasu rynek liczył 22 budynki, z czego jedynie jeden był parterowy. Na płycie rynku znajdowały się początkowo ratusz oraz kaplica św. Jana, obie z czasem zostały rozebrane. Ratusz, który obecnie możemy podziwiać, został wzniesiony w 1823 roku i jest umiejscowiony w zachodniej pierzei rynku.
Warto zwrócić uwagę, że kamienice budowane pod koniec XVIII wieku oraz na początku XIX wieku reprezentują głównie styl klasycystyczny – można je znaleźć pod numerami 1, 2, 4, 7, 14, 15 oraz częściowo 17. W drugiej połowie XIX wieku powstało kilka nowoczesnych budynków neorenesansowych i eklektycznych, w tym te oznaczone numerami 6, 8 oraz 13.
W początkowych latach XX wieku pojawiły się pojedyncze realizacje wczesnomodernistyczne, z których najbardziej znanym jest dom handlowy Pragera. Okres międzywojenny przyniósł także szereg przebudów, w tym kamienicę nr 1 w stylu neoklasycystyczno-modernistycznym oraz kamienicę nr 17 w stylu funkcjonalistycznym.
Podczas II wojny światowej rynek nie ucierpiał znacząco; jedynie kamienica nr 16, w której wcześniej znajdował się sklep Sladky'ego, została zniszczona. Po wojnie jej miejsce zajęła nowa zabudowa, która jedynie w przybliżony sposób nawiązywała do charakteru rynku. W latach 90. XX wieku przeprowadzono intensywne renowacje niektórych kamienic, często połączone z ich przebudowami, jak miało to miejsce w przypadku budynku nr 7.
Na początku obecnego dziesięciolecia zrewitalizowano rynek, m.in. poprzez wyburzenie zniszczonej kamienicy nr 3 oraz gruntowną przebudowę kamienicy nr 2. Te zmiany były ostatnimi znaczącymi ingerencjami w architekturę rynkową, które miały miejsce w tym obszarze.
Na rynku z powrotem zagościła figura św. Jana Nepomucena, która początkowo stała tam od I połowy XIX wieku do wybuchu II wojny światowej. Wzniesiona w 1736 roku figura obecnie zdobi nową fontannę i stanowi ważny element przestrzeni rynkowej.
Wybrane kamienice
Pierzeja północna
Na Rynku 1 znajduje się trójkondygnacyjna kamienica, która została wzniesiona w pierwszej połowie XIX wieku. Pierwotnie budynek był niższy o jedną kondygnację, charakteryzował się dachem łamanym oraz fasadą ze szczytem od strony rynku. W 1925 roku kamienica została nadbudowana, co wiązało się ze zmianą wystroju fasady na taki, który oddaje ducha klasycyzującego modernizmu. Wtedy też dodano do dekoracji fasady tympanon oraz pilastry. Budynek przetrwał w tym stanie do dzisiaj, a na parterze wciąż zachowały się fragmenty XIX-wiecznych sklepień.
Rynek 2 to reprezentant klasycystycznej architektury XIX wieku. To piętrowa kamienica, która jednak w początkach obecnego dziesięciolecia została gruntownie przebudowana. Mimo to, fasada wciąż nawiązuje charakterem do swojego pierwotnego kształtu.
Natomiast przy Rynku 4 znajduje się kolejna piętrowa klasycystyczna kamienica, która mimo pewnych przekształceń na parterze oraz dachu, zachowała oryginalne elewacje z obramieniami okien. Na początku XX wieku w budynku mieścił się sklep Franza Mateyki, później dom towarowy W. Rahmera, a w okresie międzywojennym działał tu sklep Jana Nogi.
Pierzeja wschodnia
Na Rynku 5 usytuowany jest budynek, który stanowił dom towarowy Emila Pragera, wybudowany pod koniec pierwszej dekady XX wieku. Jego styl to wczesnomodernistyczny, a budowa zrealizowana została przez firmę P. Martiny’ego. Specjalnością budynku są wielkie okna wystawowe na pierwszym piętrze oraz dekoracyjny szczyt.
Również Rynek 6 kryje w sobie dwupiętrową kamienicę z II połowy XIX wieku, która pierwotnie była neorenesansowa. W późniejszym okresie, fasada została pozbawiona niemalże wszystkich dekoracji neorenesansowych, przez co budynek stracił swój stylowy charakter.
Kolejna kamienica o numerze Rynek 7, również z XIX wieku, wyróżnia się piętrową strukturą oraz klasycyzującą fasadą. Została gruntownie przebudowana w latach 90. XX wieku, ale zachowano oryginalną elewację od strony Rynku. Obecnie mieści się tu regionalna redakcja „Dziennika Zachodniego”.
Rynek 8 to kamienica z II połowy XIX wieku, która pierwotnie była neorenesansowa, jednak w późniejszym czasie niemal całkowicie utraciła swój zewnętrzny wystrój. Zachowała się jedynie attyka w formie balustrady, która jest zwieńczona rzeźbą o nieokreślonej postaci.
Na Rynku 9 znajduje się XIX-wieczna kamienica o późnoklasycystycznej fasadzie, która doczekała się zachowanego dekoracyjnego fryzu. Do 2018 roku siedzibą tej kamienicy był McDonald’s.
Natomiast Rynek 10 to kolejna XIX-wieczna kamienica, która przeszła znaczną metamorfozę, najprawdopodobniej w okresie międzywojennym. Zmieniono ją w duchu klasycyzującego modernizmu, co sprawiło, że jej wygląd stał się zbliżony do budynku znajdującego się pod numerem 1. Obecnie w budynku tym mieści się Bank Spółdzielczy.
Pierzeja południowa
Na Rynku 13 znajduje się zabytkowa kamienica z II połowy XIX wieku, która ze względu na bogato zdobioną fasadę przypomina pałac. Jej dekoracje przyciągają wzrok dzięki stiukowym fryzom, obramieniom okien, neorenesansowemu wykuszowi w centralnej osi oraz balustradowej attyce. Architektura budynku w pewnym stopniu nawiązuje do włoskich renesansowych pałaców.
Pierzeja zachodnia
Rynek 14 to kolejna XIX-wieczna kamienica, z charakterystyczną pięcioosiową fasadą oraz centralną osią zwieńczoną tympanonem. W latach 90. XX wieku przeszła gruntowną przebudowę, aby stać się siedzibą restauracji, ale zachowano zachowane oryginalną fasadę oraz mury obwodowe.
Kamienica z Rynku 15 jest najprawdopodobniej najstarszym obiektem na rynku. Jak podaje Katalog Zabytków Sztuki w Polsce, budynek został wzniesiony pod koniec XVIII wieku, stając się jednym z pierwszych murowanych domów w Rybniku, chociaż inne źródła podają początek wieku XIX. Kamienica skierowana szczytem w stronę rynku, nakryta jest dachem naczółkowym, odznacza się klasycystycznym stylem oraz częściowo odtworzonym wystrojem fasady. W narzucie oryginalny zdobiony drewniany portal, usytuowany od strony rynku, a wnętrza były wielokrotnie przekształcane.
Na Rynku 17 znajduje się kamienica, która pierwotnie była klasycystyczna i pochodzi z XIX wieku. W okresie międzywojennym przeszła gruntowną przebudowę, w której podwyższono ją o jedną kondygnację, a pierwotna fasada, przypominająca nieco budynek przy Rynku 14, została przekształcona w duchu surowego funkcjonalizmu. W budynku przetrwały sklepienia na parterze.
Ostatnim obiektem jest budynek wzniesiony w 1823 roku, który pełnił rolę miejskiego ratusza. Jest to piętrowa budowla o pięciu osiach z klasycystyczną fasadą, którą cechują charakterystyczne cechy, w tym wieża centralna. Wnętrza, parter i wejście do budynku uległy częściowym przekształceniom. Obecnie znajduje się w nim Urząd Stanu Cywilnego oraz Muzeum Miejskie.
Przypisy
- „Tu już zamykamy”. McDonald's na rynku nie istnieje. rybnik.com.pl. [dostęp 30.07.2023 r.]
Pozostałe obiekty w kategorii "Ulice i place":
Ulica 3 Maja w Rybniku | Ulica Bolesława Chrobrego w Rybniku | Ulica Gliwicka w Rybniku | Ulica Jana Kotucza w Rybniku | Ulica Zebrzydowicka w Rybniku | Ulica Mikołowska w Rybniku | Ulica Powstańców Śląskich w Rybniku | Ulica Raciborska w Rybniku | Ulica Rudzka w Rybniku | Ulica Tadeusza Kościuszki w Rybniku | Plac Armii Krajowej w Rybniku | Plac Wolności w Rybniku | Ulica Żorska w Rybniku | Ulica Jana III Sobieskiego w Rybniku | Ulica Generała Józefa Hallera w Rybniku | Plac Jana Pawła II w Rybniku | Ulica Wodzisławska w Rybniku | Ulica Władysława Reymonta w RybnikuOceń: Rynek w Rybniku