Kościół Ewangelicko-Augsburski w Rybniku

Historia tego kościoła sięga 1791 roku, kiedy to architekt Franciszek Ilgner zrealizował projekt budowy pierwszej świątyni. Została ona wzniesiona na miejscu dawnej sieciarni zamkowej, która służyła niegdyś do przechowywania i suszenia sieci rybackich. Niestety, pięć lat po ukończeniu budowy, kościół uległ zniszczeniu w wyniku pożaru. Jednakże odbudowa miała miejsce, a świątynia była miejscem kultu ewangelickiego aż do 1853 roku, kiedy kolejny, tragiczny pożar spalił ją do gruntu.

W tym samym roku rozpoczęto budowę nowego, murowanego kościoła, który przetrwał do dziś. Jego neoromańska wieża została dobudowana w 1875 roku i stanowi istotny element architektury budynku.

Wnętrze kościoła jest skromne, ale zachwyca oryginalnym wyposażeniem w stylu późnego baroku. Posiada jedną kondygnację empor oraz strop wykonany z drewna. Półkoliste okna oraz ołtarz ambonowy dopełniają całości. Co więcej, empory podpierają czworobokowe filary, które dodają wnętrzu majestatu. W ołtarzu znajduje się kopia znanego obrazu Bernarda Plockhorsta "Chrystus i syn marnotrawny", stworzona w drugiej połowie XIX wieku, co podkreśla artystyczne znaczenie tego miejsca.