Parafia św. Antoniego z Padwy w Rybniku


Parafia, o której mowa, nosi nazwę św. Antoniego z Padwy i ma swoje miejsce w Rybniku. Jest to rzymskokatolicka wspólnota duchowa, która odgrywa istotną rolę w życiu lokalnej społeczności.

Znajduje się ona w dekanacie Rybnik, będąc jedną z parafii w ramach archidiecezji katowickiej, co podkreśla jej znaczenie w kontekście większego systemu kościelnego.

Parafia św. Antoniego

W latach 30. XX wieku istniały plany podziału rybnickiej parafii, które jednak zrealizowano dopiero w 1950 roku, gdy podzielono ją na dwie odrębne jednostki: parafię Matki Boskiej Bolesnej oraz św. Antoniego. 10 lutego 1952 roku formalnie utworzono kurację, a pięć lat później, 28 maja 1957 roku, ustanowiono nieusuwalną parafię.

Ważące wydarzenie miało miejsce 14 października 1959 roku, gdy północna wieża kościoła uległa pożarowi. Skutek tego tragicznego zdarzenia był poważny—uległy uszkodzeniu organy, sklepienia oraz wyposażenie liturgiczne. Po przeprowadzeniu niezbędnych remontów, świątynia zaczęła pełnić funkcję centralnego punktu życia religijnego w Rybniku.

Warto również podkreślić, że papież Jan Paweł II, w 1993 roku, nadał tej świątyni tytuł Bazyliki Mniejszej, co potwierdza jej znaczenie w kontekście lokalnej i ogólnopolskiej duchowości.

Na przestrzeni lat parafia zyskała również elementy upamiętniające papieża. W 2005 roku na schodach prowadzących do wejścia na plac kościelny ustawiono pomnik Jana Pawła II, a rok później św. Antoni został formalnie ogłoszony patronem miasta, co jeszcze bardziej wzbogaciło jej historię.

Budowa kościoła św. Antoniego

W drugiej połowie XIX wieku, w czasach dynamicznego rozwoju Rybnika, pojawiła się potrzeba powiększenia istniejącej kaplicy lub budowy nowego kościoła. W związku z tym świątynia Matki Boskiej Bolesnej była zbyt mała dla rosnącej liczby wiernych. Już w ostatnich latach tego stulecia podjęto pierwsze kroki w celu zrealizowania tego projektu, jednak trudności administracyjne wstrzymały prace budowlane. Dopiero nowy proboszcz, ks. Franciszek Brudniok, uzyskał zgodę na budowę nowej świątyni wiosną 1903 roku.

Projekt kościoła stworzył architekt Ludwig Schneider z Wrocławia. Budowa rozpoczęła się 14 września 1903 roku i mimo licznych przeszkód zakończyła się dwa lata później. Warto zaznaczyć, że w 1906 roku rozebrano kapliczkę, która znajdowała się przed wejściem do nowo powstałej świątyni. Uroczystość poświęcenia kościoła miała miejsce 29 września 1907 roku, a konsekracji dokonał książę biskup wrocławski Adolf Bertram 29 września 1915 roku.

Kościół pełnił funkcję drugiej świątyni parafii Matki Boskiej Bolesnej aż do lat 50. XX wieku. W tym okresie świątynia doświadczyła dwóch poważnych uszkodzeń. Pierwsze z nich miało miejsce 22 czerwca 1921 roku, kiedy to eksplozja dynamitu na rybnickim dworcu spowodowała znaczne zniszczenia. Drugi incydent związany był z działaniami wojennymi podczas II wojny światowej, które również przyniosły wiele szkód dla tej ważnej dla lokalnej społeczności budowli.

Architektura i wystrój wnętrza kościoła

Bazylika, znana jako św. Antoniego, jest niezwykle znaczącym przykładem neogotyckiej architektury, która przyciąga uwagę wielu osób.

Całkowite wykończenie wnętrza kościoła harmonijnie współgra z jego architekturą, tworząc spójną całość.

Wśród najcenniejszych elementów znajdują się:

  • neogotycki ołtarz główny z figurą św. Antoniego,
  • ołtarze Matki Boskiej Różańcowej oraz Chrystusa Króla,
  • stylowe ławki,
  • tron biskupi,
  • stacje drogi krzyżowej,
  • konfesjonały.

Rozwój kultu św. Antoniego w Rybniku

Historie związane z kultem św. Antoniego z Padwy w Rybniku sięgają końca XVII wieku. To właśnie wtedy zaczęły pojawiać się pierwsze wzmianki na jego temat. Już w 1719 roku w parafialnym kościele Wniebowzięcia NMP znajdował się ołtarz poświęcony temu świętemu. Dalszy rozwój kultu przyniósł budowę kościoła Matki Boskiej Bolesnej na przełomie XVIII i XIX wieku, gdzie wzniesiono ołtarz przedstawiający Antoniego jako opiekuna Rybnika.

W tym okresie dokonano również ważnego zakupu – pozyskano figurkę św. Antoniego, trzymającego Dzieciątko na rękach. W 1828 roku dla niego zbudowano murowaną kapliczkę, która powstała na skrzyżowaniu ulic Żorskiej oraz Mikołowskiej.

Proboszczowie

Na przestrzeni lat parafia św. Antoniego z Padwy w Rybniku miała zaszczyt gościć wielu proboszczów, którzy pełnili swoje funkcje z oddaniem i pasją. Oto lista duchownych, którzy dodali ducha i tradycji tej wspólnoty:

  • ks. Adam Bieżanowski (1950–1952 administrator, 1952–1955 kuratus),
  • ks. Franciszek Klimza (1955–1956 kuratus),
  • ks. Dylwester Durczok (1956–1957 administrator, 1957–1975 proboszcz),
  • ks. Prałat Alojzy Klon (1975–1998),
  • ks. Franciszek Musioł (1998–2014),
  • ks. Grzegorz Olszowski (2014–2018),
  • ks. Marek Bernacki (od 2018).

Każdy z tych kapłanów wniósł coś wyjątkowego do życia parafialnego, odzwierciedlając wartości i tradycje, które są fundamentem wspólnoty. Ich zaangażowanie i pasja do pracy duszpasterskiej miały ogromny wpływ na rozwój parafii.

Grupy parafialne

W parafii św. Antoniego z Padwy w Rybniku funkcjonuje wiele grup parafialnych, które zaangażowane są w różnorodne działania.

Wśród tych grup można wymienić:

  • Apostolat Bożego Miłosierdzia,
  • Dzieci Maryi,
  • Franciszkański Zakon Świeckich,
  • Koło Przyjaciół Radia Maryja,
  • Legion Maryi,
  • Mężczyźni Świętego Józefa,
  • Ministranci,
  • Neokatechumenat,
  • Ruch Światło-Życie zwany Oazą,
  • Odnowa w Duchu Świętym,
  • Rybnicki Areopag Wiary w Dialogu,
  • Rybnicki Wieczór Chwały,
  • Wspólnota „KANA”,
  • Zespół Charytatywny,
  • Żywy Różaniec.

Każda z tych grup ma swoje unikalne cele i metody działania, przyczyniając się do życia duchowego parafii.

Przypisy

  1. Apostolat Bożego Miłosierdzia. bazylika.rybnik.pl. [dostęp 29.07.2023 r.]

Oceń: Parafia św. Antoniego z Padwy w Rybniku

Średnia ocena:4.56 Liczba ocen:15