Zabytkowa Kopalnia Ignacy to niezwykle cenny zabytek przemysłowy, mieszczący się w Rybniku. Jest to miejsce, które przyciąga turystów swoją unikalną historią oraz zachowaną zabudową, dostępną do zwiedzania. Kopalnia znajduje się w malowniczej dzielnicyNiewiadom, przy ulicy Ignacego Mościckiego, a swoje podwoje dla turystów otworzyła w 1999 roku.
Największą atrakcją tego skansenu są dwie imponujące maszyny parowe. Pierwsza z nich pochodzi z 1900 roku i obsługiwała szyb Głowacki, natomiast druga, z 1920 roku, działa przy szybie Kościuszko. Dodatkowo, w budynku administracyjnym znajduje się wystawa, która w całości poświęcona jest górnictwu. Umożliwia ona zwiedzającym zapoznanie się z eksponatami związanymi z historią oraz kulturą tego niezwykle ważnego sektora.
W roku 2004 kopalnia Ignacy zdobyła prestiżowy tytuł najlepszego produktu turystycznego w województwie śląskim, co świadczy o jej atrakcyjności wśród turystów. Co więcej, od 19 października 2006 roku, wpisana jest na trasę Szlaku Zabytków Techniki, co dodatkowo podnosi jej rangę jako miejsca godnego odwiedzenia.
Na terenie kopalni warto zwrócić uwagę na 46-metrową wieżę ciśnień, która obecnie pełni rolę punktu widokowego, oferując niezapomniane widoki na okolicę. Dodatkowo, zespół zabudowy kopalni „Ignacy - Hoym” został wpisany do rejestru zabytków pod numerem rej. A/165/05 z dnia 30.12.2005, co stanowi dodatkowy atut tego miejsca.
Historia kopalni
Zabytkowa Kopalnia „Ignacy” ma bogatą historię, sięgającą roku 1792. Została ona powołana do życia na skutek decyzji pruskiego ministra prowincji śląskiej, Karla Georga von Hoyma, a inicjatywę podjęła Kamera Wojenno-Dominialna z Wrocławia. W początkowym okresie funkcjonowania, kopalnia była pod nadzorem Urzędu Hutniczego w Rybniku, a w 1810 roku przeszła pod jurysdykcję państwowych instytucji górniczych. Jej eksploatacja była sporadyczna, lecz znacząca.
W 1834 roku zakład został nabyty przez radcę Cuno z Raciborza, który wkrótce po tym, bo 25 marca 1835 roku, przyłączył do kopalni drugą, znaną jako „Sylwester”, która była eksploatowana od 1832 roku. Po 1840 roku do „Ignacego” dołączono również pole górnicze „Birtultau”, które zgłoszono w 1838 roku. Natomiast w dniu 30 grudnia 1870 roku, a także 11 września 1871 roku, dodano do niej kopalnię „Laura”, zgłoszoną w 1840 roku.
W 1890 roku większość udziałów w kopalni wykupił książę Hugon zu Hohenlohe-Oehringen, a w 1914 roku kontrolę nad nią przejęło „Czernickie Towarzystwo Węglowe”. Warto zaznaczyć, że kopalnia ta była eksploatowana równolegle z inną jednostką, znaną jako „Carolus”. W 1940 roku pragmatyczne decyzje doprowadziły do przejęcia kopalni przez koncern Hermann Göring, natomiast po 1945 roku jej zarząd objęło „Rybnickie Zjednoczenie Przemysłu Węglowego”. Warto odnotować, że 1 stycznia 1968 roku, kopalnia została włączona do zakładu „Rydułtowy”.
Interesującym elementem historii kopalni jest zmiana jej nazwy. Do 1871 oraz w latach 1922-1936 oraz 1939-1945, nosiła ona nazwę „Hoym”, w czasie 1871-1922 funkcjonowała jako „Hoym-Laura”. Aż w końcu 4 września 1936 roku, przyjęła nazwę „Ignacy” na cześć prezydenta RP Ignacego Mościckiego. Od 1968 roku kopalnia ta operowała pod nazwą ruchu Ignacy Kopalni Węgla Kamiennego Rydułtowy.
Przypisy
- a b Stowarzyszenie zabytkowej Kopalni Ignacy: Przeszłość. [dostęp 27.02.2011 r.]
- a b c Stowarzyszenie zabytkowej Kopalni Ignacy: Dziś. [dostęp 27.02.2011 r.]
- a b c Jerzy Jaros: Słownik historyczny kopalń węgla na ziemiach polskich. Katowice: Śląski Instytut Naukowy, 1984 r.
Pozostałe obiekty w kategorii "Budynki przemysłowe i magazynowe":
Kopalnia Węgla Kamiennego Chwałowice | Kopalnia Węgla Kamiennego Jankowice | Elektrownia RybnikOceń: Zabytkowa Kopalnia „Ignacy”