Marek Bik

---

Życiorys

Po ukończeniu edukacji w 1982 roku w XIV Liceum Ogólnokształcącym im. Mikołaja Kopernika w Krakowie, Marek Bik rozpoczął swoją karierę zawodową. W latach 1983–1984 związał się z Zakładem Doświadczalnym Akademii Rolniczej w Krakowie, gdzie zdobywał doświadczenie praktyczne. Następnie, od 1985 do 1990 roku, pracował w Zakładzie Instalacji Sanitarnych w Krakowie, kontynuując rozwój zawodowy w tej branży.

Po tym okresie, w latach 1990–1993, Marek był współwłaścicielem księgarni w Krakowie, co świadczy o jego zainteresowaniach literackich i związku z kulturą. Kolejnym krokiem na jego drodze zawodowej były lata spędzone jako właściciel Klubu Jemioła, który prowadził do roku 1996, także w Krakowie. Jego życiorys nabrał nowego wymiaru, gdy w latach 2003–2008 zamieszkał w Wielkiej Brytanii, gdzie miał możliwość poszerzenia swoich horyzontów oraz doświadczeń zawodowych.

Działalność opozycyjna i represje

W 1979 roku Marek Bik włączył się w działalność opozycyjną, stając się uczestnikiem demonstracji w Krakowie, która upamiętniała niezapomniane święto 11 listopada. Wydarzenia z 27 kwietnia 1980 roku, które miały miejsce przy studzience nazwanej później imieniem Badylaka na Rynku Głównym w Krakowie, były symboliczne. W tym miejscu zorganizowano demonstrację z okazji 40. rocznicy zbrodni katyńskiej, co doprowadziło do zatrzymania i przesłuchania Marka przez Służbę Bezpieczeństwa.

W obrębie roku 1981 Marek związał się z Sekcją Informacji Zarządu Regionu Małopolska NSZZ „Solidarność”, gdzie aktywnie rozklejał plakaty i ulotki po Krakowie. Jego działalność nie uszła uwadze SB, która dwukrotnie go zatrzymała.

Jesienią 1981 roku Marek dołączył do Komitetu Obrony Więzionych za Przekonania, a w listopadzie tego samego roku wstąpił do Konfederacji Polski Niepodległej (KPN). Po wprowadzeniu stanu wojennego brał udział w strajkach okupacyjnych, które miały miejsce w zajezdni tramwajowej MPK Podgórze w Łagiewnikach, a także w zajezdni autobusowej MPK Czyżyny w dniach 13–15 grudnia 1981 roku.

Od 17 grudnia 1981 do czerwca 1982 roku Marek zasiadał w Kierownictwie Akcji Bieżącej KPN, organizując liczne demonstracje, w tym te które miały miejsce 13 marca oraz 13 kwietnia 1982 roku na Rynku Głównym w Krakowie. Jego aktywność obejmowała także plakatowanie oraz dystrybucję ulotek, co nadal było związane z działalnością opozycyjną.

W dniu 24 czerwca 1982 r. Marek został aresztowany przez SB, a 9 listopada tego samego roku, w trybie doraźnym, Sąd Warszawskiego Okręgu Wojskowego skazał go na 3 lata pozbawienia wolności, oskarżając o zamiar obalenia ustroju Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Oskarżenia dotyczyły działalności w ramach nielegalnej organizacji, jaką była KPN. Porozumiewali się z innymi osobami, gromadzili materiały oraz rozpowszechniali ulotki, które miały wywołać niepokój publiczny.

Marek odbywał swoje karę w zakładach karnych we Wrocławiu oraz Strzelinie, a po amnestii 3 sierpnia 1983 roku, uzyskał wolność. 10 lat później, został uniewinniony od zarzutów przez Izbę Wojskową Sądu Najwyższego.

Po wyjściu na wolność Marek aktywnie kontynuował swoje działania, organizując Marsz Szlakiem Kadrówki w 1984 roku oraz zakładając Inicjatywę Obywatelską w Obronie Praw Człowieka Przeciw Przemocy. Po wznowieniu sprawy wojskowej został powołany do odbycia służby, jednak nie zdołał jej zakończyć z powodu swojego sprzeciwu.

Był także współzałożycielem oraz uczestnikiem Ruchu Wolność i Pokój (WiP), gdzie brał aktywny udział w protestach i demonstracjach w całym kraju. Brał udział w głodówkach protestacyjnych, zarówno w Bieżanowie po morderstwie ks. Jerzego Popiełuszki, jak i w Bydgoszczy w 1987 roku. Uczestniczył w strajkach w Hucie im. Lenina oraz wspierał strajk w Hucie Stalowa Wola.

Marek wielokrotnie był zatrzymywany i przesłuchiwany przez SB. W latach 1984–1988 był osądzany przez Kolegia do spraw wykroczeń w miejscowościach takich jak Gdańsk-Wrzeszcz, Jędrzejów, Kraków, Stalowa Wola oraz Warszawa. W okresie 1990–2003 Marek aktywnie uczestniczył w manifestacjach anarchistycznych, ekologicznych, jak również proczeczeńskich, a w 1991 roku był współorganizował protestową akcję pod nazwą „Tama Tamie” w Czorsztynie.

Obecnie, od 2015 roku, Marek Bik pełni rolę magazyniera zbiorów muzealnych w Muzeum Armii Krajowej w Krakowie.

Ordery

W dniu 18 marca 2010 roku, na mocy postanowienia, Lech Kaczyński, ówczesny Prezydent, przyznał Marekowi Bikowi Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski. To wyróżnienie odbyło się „za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej”.

W 2016 roku Marek Bik został uhonorowany Krzyżem Wolności i Solidarności, co podkreśla znaczący wkład jego działalności w budowanie demokratycznych wartości w Polsce.

Natomiast w 2023 roku, za dalszą działalność na rzecz społeczności, otrzymał Medal „Pro Bono Poloniae”, co jest wyrazem uznania dla jego niezłomnej pracy na rzecz dobra wspólnego.

---

Oceń: Marek Bik

---