Tadeusz Federowski, urodzony 25 sierpnia 1931 roku w Rybniku, a zmarły 31 sierpnia 2018 roku, był wybitnym polskim perkusistą jazzowym. Jego pasja do muzyki jazzowej doprowadziła go do związków z renomowanym warszawskim klubem Stodoła, który jest jednym z ważniejszych miejsc na muzycznej mapie stolicy.
Ponadto, Tadeusz Federowski był również absolwentem Wydziału Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej, co świadczy o jego wszechstronnych talentach i zainteresowaniach. Jego życie i kariera stanowią inspirujący przykład połączenia pasji muzycznej z edukacją techniczną.
Działalność muzyczna
Kariera Tadeusza Federowskiego rozpoczęła się w 1951 roku, gdy zaczął występować jako perkusista zespołu Pinokio. Praca w tym zespole trwała do 1954 roku, po czym przez następne dwa lata skoncentrował się na bezpośrednim wykształceniu w zawodzie fotogrametra. Od 1956 roku powrócił do muzyki, gryjąc na perkusji w zespole dixielandowym do roku 1958. Następnie dołączył do Swingtetu Janusza Zabieglińskiego, równocześnie współpracując z zespołami pod kierownictwem Jerzego „Dudusia” Matuszkiewicza, w tym z Kwartetem oraz z grupą Traditional Jazz Makers, która później przekształciła się w Polish All Stars i jako pierwszy polski zespół jazzowy wystąpiła za granicą, w Danii, w 1958 roku. W składzie tej grupy znaleźli się m.in. Zbigniew Namysłowski oraz Andrzej Kurylewicz.
Następnym istotnym etapem w jego karierze było dołączenie do triо Krzysztofa Komedy w 1959 roku, z którym wystąpił na słynnym Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Jazzowej Jazz Jamboree. W latach 60. XX wieku Federowski grał jako perkusista w jazzbandach, najlepiej znanych z Big Bandu Hybrydy w 1960 roku oraz Big Bandu „Stodoła” w 1969 roku. Współpraca z J. Matuszkiewiczem i jego grupą All Stars sięgnęła roku 1964, co zaowocowało występem w filmie Jazz aus Polen, który był reżyserowany przez Janusza Majewskiego i zrealizowany przez Joachim Berenda dla telewizji niemieckiej.
W roku 1972 Federowski związał się z zespołem Old Timers pod kierownictwem Henryka Majewskiego, co trwało aż do 1992 roku. Dodatkowo, w latach 1977-1987 grał w innej formacji H. Majewskiego – Swing Session, w której występowała m.in. Ewa Bem. Z tymi zespołami koncertował na terenie niemal całej Europy, biorąc udział w wielu festiwalach oraz imprezach jazzowych, zarówno w Polsce, jak i zagranicą. W swojej karierze artystycznej miał również zaszczyt współpracować z uznanymi zagranicznymi muzykami jazzowymi, takimi jak Beryl Bryden i Wild Bill Davison.
W repertuarze zespołów, w których występował Federowski, znajdowały się nie tylko kompozycje polskich twórców, ale także klasyczne standardy jazzu światowego. Wśród nich m.in.: A Night in Tunisia (Dizzy Gillespie), Blue Monk (Thelonious Monk), Caravan (Duke Ellington, Juan Tizol), Lady Be Good (George Gershwin), Lazybird (John Coltrane), Love For Sale (Cole Porter), Night and Day (C. Porter), Our Love Is Here To Stay (G. Gershwin), So What (Miles Davis), Somebody Loves Me (G. Gershwin) oraz Sweet Georgia Brown (Maceo Pinkard, Kenneth Casey, Ben Bernie).
W uznaniu swoich osiągnięć artystycznych, w 2004 roku Tadeusz Federowski otrzymał Złoty Krzyż Zasługi, a w roku 2005 wziął udział w wydarzeniu poświęconym pamięci Henryka Majewskiego oraz 40-lecia zespołu Old Timers. Jego kariera muzyczna związana była również z Bigbandem Klubu Tygmont oraz współpracą z Pawłem Tartanusem. W 2007 roku otrzymał Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Na zakończenie, Federowski spoczywa na cmentarzu Bródnowskim w kwaterze 9B-2-14.
Dyskografia
Jako utalentowany muzyk sesyjny, Tadeusz Federowski może poszczycić się bogatą dyskografią, która obejmuje wiele niezwykle interesujących projektów muzycznych. Poniżej przedstawiamy zestawienie jego znaczących nagrań, które ukazują jego różnorodne umiejętności oraz współpracę z innymi artystami.
- 1964 – Ricercar 64 (EP, Veriton V-290),
- Kamiński, Wegehaupt, Fedorowski: Chodzież vol. 1 (LP, Poljazz PSJ-116),
- Karolak, Wegehaupt, Fedorowski, Kamiński: Chodzież vol. 2 (LP, Poljazz PSJ-117),
- Karolak, Wegehaupt, Fedorowski, Kamiński: Chodzież vol. 3 (LP, Poljazz PSJ-118),
- 1966 – Janusz Zabiegliński: And his Swingtet (LP, Muza XL-0357),
- 1971 – Mieczysław Mazur: Rag – swing – time (LP, Muza SXL-0789),
- 1972 – Old Timers: Hallo, hold the line (LP, Muza SX-0842),
- 1976 – William 'Wild Bill’ Davision, Old Timers: Wild Bill Davison with Old Timers (LP, Poljazz Z-SX-0616),
- 1977 – Old Timers: Aquarium Live Nr 4 (LP, Poljazz Z-SX-0672),
- 1978 – Old Timers, William 'Wild Bill’ Davision: Old Timers with Wild Bill Davision (LP, Muza SX-1771),
- 1983 – Old Timers: Old Timers (LP, Poljazz PSJ-124),
- 1987 – Old Timers: Jubileum (LP, Poljazz PSJ-192).
Te nagrania stanowią tylko część jego twórczości, ale już one pokazują, jak ważną postacią był Tadeusz Federowski w polskim jazzowym krajobrazie muzycznym.
Przypisy
- Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis. gov.pl. [dostęp 07.06.2020 r.]
- Tadeusz Federowski nie żyje. jazzforum.com.pl. [dostęp 12.09.2018 r.]
- Muzyka: Andrzej Rosiewicz w warszawskiej Stodole. [dostęp 04.05.2008 r.]
- M.P.2004.44.776 – Nadanie odznaczeń
- http://psj.stoart.org.pl/psj_zt05.html
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Aleksander Gołębiowski (artysta kabaretowy) | Joanna Konarzewska | Grubson | Jacek Niedziela-Meira | Sławomir Chrzanowski (dyrygent) | Maria Śliwa | Robert Rybicki | Kuba Więcek | Laura Pawela | Napoleon Siess | Thomas Godoj | Tomasz Osiecki | Paweł Kapuła | Piotr Paleczny | Czesław Podleśny | Robert Korólczyk | Olek Krupa | Zofia de Ines-Lewczuk | Wiesław Pieregorólka | Czesław GawlikOceń: Tadeusz Federowski