Władysław Wawrzyniec Walenty Słowański, urodzony 30 maja 1934 roku w Rybniku, był znaczącą postacią w polskiej geologii. Jego pasja do nauki i dedykacja zaowocowały pozycją specjalisty w dziedzinie geologii czwartorzędu.
Niestety, Słowański zmarł 9 października 1985 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie ślad w nauce, który do dziś jest doceniany przez badaczy i studentów geologii.
Życiorys
Władysław Słowański był synem Tomasza Słoniny, prawnika. Swoje wykształcenie średnie uzyskał w 1952 roku, kończąc Liceum Ogólnokształcące im. ks. Józefa Poniatowskiego w Warszawie. W latach 1952-1957 studiował na Wydziale Geologii Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie pod okiem profesora Bronisława Halickiego przygotował pracę magisterską na temat „Czwartorzęd i Neogen okolic Czarnego Dunajca”.
Po zakończeniu studiów, Władysław Słowański podjął pracę w Instytucie Geologicznym w Warszawie. Zajmował się m.in. geologicznym zdjęciem okolic Płocka i Dobrzynia nad Wisłą, co miało na celu stworzenie szczegółowej mapy geologicznej Polski w skali 1:50 000. Jego praca obejmowała również współpracę przy przygotowaniu Atlasu geologicznego Warszawy w skali 1:20 000.
W ciągu swojej kariery badał różne aspekty geologii czwartorzędowej, w tym osady interglacjalne Żoliborza, a także wczesnoholoceńskie osady jezior w okolicach Brus na Pojezierzu Kaszubskim oraz morfogenezę rynny Wierzbicy pod Płockiem.
Między 1962 a 1965 rokiem brał udział w Polskiej Ekspedycji Geologicznej w Mongolii, gdzie prowadził badania nad trzeciorzędem oraz czwartorzędem zachodniej Mongolii. W trakcie tych prac odkrył dewon w Górach Caban-Szibetu i za swoje osiągnięcia otrzymał honorową odznakę miasta Ułangom. Pod kierunkiem profesora Edwarda Rühle przygotował pracę doktorską na temat „Kenozoik dorzecza Czono-Charajch-goł w Kotlinie Wielkich Jezior”, opublikowaną w 1976 roku, uzyskując tytuł doktora w 1973 roku w Instytucie Geologicznym w Warszawie.
Po powrocie z Mongolii Słowański skoncentrował się na opracowywaniu arkuszy Mapy geologicznej Polski w skali 1:200 000, w tym arkuszy Pisz, Kętrzyn oraz Lidzbark Warmiński i Olsztyn. Jego prace przyniosły wiele publikacji, zwłaszcza dotyczących osadów czwartorzędowych i ich podłoża z Pojezierza Mazurskiego. W sumie dorobek naukowy Słowańskiego obejmował 50 publikacji, w tym kilkanaście map oraz ponad 70 opracowań archiwalnych.
W 1973 roku objął stanowisko kierownika Pracowni Szczegółowych Zdjęć Geologicznych w Zakładzie Zdjęć Geologicznych Niżu Instytutu Geologicznego, a rok później został kierownikiem tego Zakładu. W 1978 roku został członkiem Komitetu Badań Czwartorzędu Polskiej Akademii Nauk i objął funkcję głównego koordynatora do spraw Szczegółowej mapy geologicznej Polski w skali 1:50 000.
Władysław Słowański zmarł i został pochowany na nowym cmentarzu na Służewie przy ul. Wałbrzyskiej.
Odznaczenia
Władysław Słowański, ze względu na swoje niezwykłe osiągnięcia, został uhonorowany szeregiem prestiżowych odznaczeń. Wśród nich znalazły się:
- Odznaka Honorowa miasta Ułangom w Mongolii,
- Złoty Krzyż Zasługi,
- Medal 40-lecia Polski Ludowej,
- Złota Odznaka Zasłużony dla polskiej geologii,
- odznaka Zasłużony Pracownik Instytutu Geologicznego,
- wyróżnienie Mistrz Techniki – Warszawa 1969,
- srebrna odznaka Za zasługi dla Warszawy (1976).
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Robert Enger | Zbigniew Kadłubek | Lidia Grychtołówna | Józef Lepiarczyk | Wojciech Niedziela | Henryk Fros | Krystian Wojaczek | Władysława Magiera | Grzegorz Juras | Antoni Kuśka | Jacek Glenc | Antoni Motyczka | Krystian Heffner | Grzegorz FrancuzOceń: Władysław Słowański